اغلب فکر می کنیم که اهمال کاری اشکالی ندارد، زیرا مهلت انجام کار بزرگ ترین مشوق مان برای انجام دادن کار است و ما هنگامی که مهلت پایان کار داریم تمام سعی مان را می کنیم که کار را تمام کنیم. ما حتی ممکن است هنگامی که قربانی انواع اهمال کاری می شویم، با آن به صورت طنزآمیز برخورد کنیم.
اهمال کاری به معنای به تاخیر یا به تعویق انداختن یک کار فوری است و انواع اهمال کاری می توانند آسیب جدی به بهره وری وارد کنند.
در این مطلب به معرفی انواع اهمال کاری پرداخته ایم که بر اساس آن ها می توانید تشخیص دهید، شما به کدام نوع مبتلا هستید.
مدل اول: کمال گرایی
افراد کمال گرا کسانی هستند که توجه بسیار زیادی به جزئیات کوچک دارند. یک فرد کمال گرا از آغاز یک کار می ترسد زیرا نگران این موضوع است که بتواند همه ی جزئیات آن را درست انجام دهد. او همچنین به دلیل اینکه از حرکت کردن خیلی می ترسد، در فرایند به دام می افتد حتی هنگامی که کار را آغاز کرده باشد.
توصیه به این افراد:
به جای اینکه اجازه بدهید وسواسی که در رابطه با جزئیات دارید کل زمان را از شما بگیرد، درباره هدف کارهای تان شفاف باشید و یک محدوده زمانی برای هر کدام از کارها در نظر بگیرید تا از پس این مدل اهمال کاری بربیایید. این کار شما را مجبور می کند متمرکز بمانید و کار خود را در همان محدوده زمانی تمام کنید.
مدل دوم: رویا پردازی
رویاپرداز کسی است که از برنامه ریزی ایده آل بیشتر از اقدام کردن لذت می برد. رویاپردازان بسیار خلاق هستند اما به پایان رساندن کار برای آن ها دشوار است.
توصیه به این افراد:
برای جلوگیری از اینکه این نوع اهمال کاری با تخیل بی پایان مانع از عمل گرایی تان شود سعی کنید اهداف مشخص و قابل دستیابی برای هر روزتان تعیین کنید. یک هدف را مشخص کرده و آن را به کارهای کوچکی که می توانید در حال حاضر انجام دهید بشکنید. به عنوان مثال در صورتی که رویای زود بیدار شدن دارید یک هدف مشخص تعیین کنید به عنوان مثال: «در عرض سه هفته من هر روز ساعت شش و نیم صبح بیدار می شوم».
سپس این هدف را به کارهای کوچک تر بشکنید:
از امشب به بعد قبل از ساعت یازده شب بخوابید.
برای زمان خوابیدن تان زنگ هشدار دهنده تنظیم کنید.
برای هفته اول هر روز ساعت هفت و نیم بیدار شوید حتی در روزهای غیر کاری.
مدل سوم: اجتناب کردن
افرادی که همیشه نگران هستند از پذیرفتن کارهایی که فکر می کنند نمی توانند آن ها را مدیریت کنند می ترسند. آن ها هنگام ارتکاب اشتباه بیشتر از به تعویق افتادن کار از قضاوت دیگران می ترسند.
توصیه به این افراد:
سعی کنید صبح روی کاری که از همه دشوارتر است کار کنید. این کار باعث می شود احساس کنید دستاوردی داشته اید و نیروی شتاب دهنده ای به شما می دهد که بتوانید بقیه طول روز هم اثر بخش باشید.
سعی کنید کارهای تان را به کارهای کوچک تر بشکنید. مقدار زمان و انرژی که برای یک کار لازم است را بدانید و محاسبات واقع بینانه انجام دهید.
مدل چهارم: بحران ساختن
فرد بحران ساز از روی عمد کارها را تا لحظه آخر به تعویق می اندازد. برای این مدل افراد مهلت ها (بحران ها) جذاب بوده و بر این باور هستند که هنگامی که تحت فشار باشند عملکرد بهتری دارند. همین مسأله باعث می شود مدیریت زمان ضعیفی داشته باشند.
توصیه به این افراد:
اگر همیشه کار را تا لحظه آخر به تعویق می اندازید سعی کنید از تکنیک پومودورو استفاده کنید. این تکنیک بر کار کردن در فواصل کوتاه و متمرکز و سپس استراحتی کوتاه برای بازیابی انرژی به منظور شروع دوباره تاکید دارد.
به عنوان مثال از یک تایمر استفاده کرده و کار پیچیده خود را به جلسات کوچک و قابل مدیریت تقسیم کنید. بین جلسات کوچک به خودتان برای بازیابی انرژی استراحت بدهید.
هنگامی که به ذهن تان به صورت منظم استراحت می دهید با افزایش انرژی ذهن عملکردتان بهبود پیدا خواهد کرد و در نتیجه کامل کردن سریع تر کارها به شما اجازه می دهد زمان بیشتری برای بررسی کار و بهبود آن داشته باشید.
مدل پنجم: گرفتاری و مشغله زیاد
افرادی که دچار این مدل اهمال کاری هستند بسیار وسواس و سخت گیر می باشند. آن ها در اولویت بندی کارهای شان مشکل دارند زیرا یا کارهای بسیار زیادی برای انجام دارند یا از کار کردن روی کاری که به نظرشان ارزش تلاش شان را ندارد اجتناب می کنند. آن ها نمی دانند چگونه کاری که برای شان بهترین است را انتخاب کنند و به سادگی هرگونه تصمیم گیری را به تاخیر می اندازند.
توصیه به این افراد:
شما باید هنگام مواجهه با این مدل اهمال کاری اولویت های خود را به صورت مستقیم مشخص کنید. کارهای مهم باید اولویت بالاتری نسبت به کارهای فوری داشته باشند زیرا کارهای فوری الزاما مهم نیستند. شما زمان و انرژی زیادی دارید و نمی خواهید آن ها را برای کارهایی که مهم نیستند صرف کنید. هدف کارهای تان و نتایجی که از آن ها انتظار دارید را مشخص کنید. کارهای مهم آن هایی هستند که در دراز مدت ارزش ایجاد می کنند.
سخن آخر
با خواندن این مطلب و آشنایی با انواع اهمال‌ک اری احتمالا متوجه شده اید که افراد اهمال کار باید طرز فکر خود را تغییر دهند. افراد به دلیل ترس، کار خود را به تاخیر می اندازند. به همین دلیل اصلاح نگرش می تواند به متوقف کردن اهمال کاری کمک کند. به نظر می رسد تغییر ذهنیت کار زیادی ببرد اما با انجام کارهای کوچک در هر روز به چگونگی انجام کارها از تعیین اهداف تا شکستن کارها و ارزیابی ارزش هر کار عادت خواهید کرد.